Dysplazja i Choroby Stawów u Małych Ras Psów – Diagnoza, Profilaktyka, Leczenie

Dysplazje stawów i inne choroby układu ruchu nie dotyczą wyłącznie dużych i olbrzymich ras psów. Coraz częściej te schorzenia występują również u ras miniaturowych i małych. Właściciele psów takich jak mops, yorkshire terrier czy buldog francuski powinni być szczególnie czujni, ponieważ problemy stawowe mogą znacząco pogorszyć komfort życia czworonoga, a nawet prowadzić do trwałego kalectwa.

W tym artykule omawiamy najczęstsze choroby stawów u małych psów rasowych, takie jak dysplazja biodrowa i łokciowa, OCD (osteochondritis dissecans) oraz inne dolegliwości, przedstawiając aktualne metody diagnostyki, leczenia i skutecznej profilaktyki.

Najbardziej zagrożone małe rasy psów

Choć stereotypowo przyjmuje się, że dysplazje dotyczą głównie owczarków niemieckich, labradorów czy rottweilerów, to coraz częściej diagnozuje się je również u psów mniejszych ras. Do grupy najbardziej narażonych należą:

• Mops – ze względu na kompaktową budowę ciała i tendencję do nadwagi.

• Buldog francuski i angielski – krępa sylwetka, wady postawy, dziedziczne predyspozycje.

• Shih Tzu – często obciążone problemami ortopedycznymi już od szczenięcia.

• Yorkshire Terrier – skłonność do zwichnięć rzepki i niestabilności stawowej.

• Chihuahua – najlżejsza rasa, lecz zaskakująco często zmagająca się z chorobami bioder i kolan.

• Pekińczyk – często cierpi na wrodzone wady stawów łokciowych. Problemy ze stawami łokciowymi u pekińczyków mogą pojawić się już w wieku szczenięcym – warto znać objawy dysplazji u pekińczyka, by szybko rozpocząć leczenie.

Dysplazje i inne choroby stawów u małych psów

1. Dysplazja stawu biodrowego (HD – Hip Dysplasia)

To wada rozwojowa polegająca na niedopasowaniu główki kości udowej do panewki stawu biodrowego. U małych psów objawy mogą być subtelne – niechęć do ruchu, sztywność poranna, utykanie po wysiłku.

2. Dysplazja stawu łokciowego (ED – Elbow Dysplasia)

Rzadziej diagnozowana u małych ras, ale nie niemożliwa. Szczególnie dotyczy mopsów i buldogów. Objawia się kulawizną kończyn przednich, sztywnością oraz bolesnością podczas zginania łokcia, szczególnie podczas poruszania się.

3. Osteochondritis dissecans (OCD)

OCD polega na niedostatecznym ukrwieniu chrząstki stawowej, co prowadzi do jej martwicy i odseparowania fragmentów. Choć częstsze u dużych psów, to również występuje u mniejszych – zwłaszcza u szybko rosnących szczeniąt z ras miniaturowych.
OCD u buldoga francuskiego może objawiać się niechęcią do zabawy, kulawizną po spacerze lub sztywnością przy wstawaniu.

4. Zwichnięcie rzepki (Luxatio patellae)

Jedna z najczęstszych ortopedycznych dolegliwości małych psów. Dotyczy rzepki przemieszczającej się poza swoje anatomiczne położenie. Objawia się nagłym „podskakiwaniem” na jednej łapie lub chwilową kulawizną.
To typowa kulawizna obserwowana u yorkshire terriera – jak rozpoznać zwichnięcie rzepki u yorka? Objawy mogą pojawiać się nagle, a potem znikać, co utrudnia diagnozę.

5. Legg-Calvé-Perthes (Martwica głowy kości udowej)

Choroba występująca głównie u psów poniżej 12 miesiąca życia – np. yorkshire terrierów, chihuahua i pinczerów miniaturowych. Dochodzi do martwicy głowy kości udowej, co prowadzi do bolesności i kulawizny.

Jak rozpoznać choroby stawów u małych psów?

Wczesna diagnoza jest kluczowa. Jeśli zauważysz u psa objawy takie jak:

• niechęć do chodzenia po schodach,

• sztywność poranna,

• kulawizna (nawet przejściowa),

• trudności przy wstawaniu lub siadaniu,

• nietypowe ułożenie tylnych łap podczas chodzenia, warto jak najszybciej udać się do weterynarza ortopedy.

Do dyspozycji są takie metody jak:

• badanie kliniczne i palpacyjne,

• RTG stawów,

• USG stawów i mięśni,

• tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny (w skomplikowanych przypadkach).

Jak zapobiegać chorobom stawów u mopsów i innych małych ras?

U małych ras prewencja odgrywa kluczową rolę:

• Odpowiednia dieta – szczególnie w okresie wzrostu. Karma bogata w glukozaminę, chondroitynę i kwasy omega-3.

• Utrzymanie prawidłowej masy ciała – nadwaga to jedna z głównych przyczyn przeciążenia stawów.

• Unikanie intensywnego wysiłku fizycznego u szczeniąt – skakanie, bieganie po schodach czy zbyt długie spacery mogą uszkodzić niedojrzałe stawy.

• Suplementacja – glukozamina, MSM, kolagen typu II, kwas hialuronowy – po konsultacji z weterynarzem.

• Regularne kontrole ortopedyczne – szczególnie u ras z predyspozycjami genetycznymi.

Leczenie chorób stawów u małych psów

Leczenie zależy od stopnia zaawansowania schorzenia:

• Farmakoterapia – leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, preparaty regenerujące chrząstkę stawową.

• Rehabilitacja – hydroterapia, fizjoterapia, laseroterapia, masaże (dostępne w specjalistycznych klinikach weterynaryjnych lub ośrodkach rehabilitacji).

• Zabiegi chirurgiczne – w cięższych przypadkach (np. zwichnięcie rzepki III–IV stopnia, zaawansowana dysplazja biodrowa).
  Operacja zwichnięcia rzepki u chihuahua – kiedy warto rozważyć? Gdy kulawizna staje się przewlekła, a rehabilitacja nie przynosi efektu, interwencja chirurgiczna może przywrócić psu pełną sprawność.

• Zmiany w trybie życia – ograniczenie skakania, dostosowanie otoczenia (rampy, maty antypoślizgowe), specjalne legowiska ortopedyczne.

Podsumowanie

Małe rasy psów, mimo swojej delikatnej budowy, mogą cierpieć z powodu poważnych schorzeń stawów. Ich wczesne wykrycie i odpowiednie postępowanie terapeutyczne pozwalają na zapewnienie pupilowi komfortowego życia bez bólu. Kluczowa jest profilaktyka, świadomość rasowych predyspozycji oraz stała współpraca z lekarzem weterynarii.